Welcome

We are creative.

Follow us

Lo estás haciendo bien

Lo estás haciendo bien

Cuando estudiaba el máster en traducción audiovisual de la UAB, vino un día el que hoy es mi amigo Xosé a darnos una charla sobre el mercado profesional. Y entre muchísimos buenos consejos, nos dijo una frase que me dejó de piedra. Una frase sencilla y lógica, que causó un terremoto bajo mis pies (porque yo soy una criticona nata). Dijo:

«Nadie se equivoca a propósito».

Y es cierto. A veces nos cuesta verlo así porque estamos dolidos, enfadados o resentidos. A veces el error de la otra persona tiene repercusiones sobre nosotros, nuestro trabajo o nuestra vida. Pero nadie lo hace nunca con mala fe. Nadie se equivoca para putearnos.

Fast forward a la semana pasada. Me senté a hablar con la profesora del pompón friki. Estamos las dos un poco preocupadas, porque el pompón friki es un niño brillante, muy inteligente, pero totalmente desmotivado y falto de actitud. Tiene un caso agudo de lo que toda la vida hemos calificado como «ley del mínimo esfuerzo».

Y su maestra, que es absolutamente maravillosa, me debió de ver un poco apurada, porque en un momento dado me miró, puso una mano encima de las mías y me dijo:

«No te preocupes. No os estáis equivocando. Lo estáis haciendo bien.»

Creo que fue el mejor momento de mi semana. No, de verdad. Que alguien te mire a los ojos y te diga que lo estás haciendo bien, que confíes en ti, que sigas adelante, que seas consecuente con tus decisiones, porque son buenas decisiones, es algo que no solo te quita un peso de encima, sino que además te permite mirar cualquier situación con otros ojos.

Para mí estas dos frases, estas dos afirmaciones, resumen mucho más de lo que dicen. Estas afirmaciones básicamente te dicen que te perdones a ti mismo y que perdones a los demás. Dicen que de todo se aprende. Dicen que si lo haces lo mejor que puedes, lo haces bien. Aunque se pueda mejorar. Dicen que confíes en ti y confíes en la gente que tienes a tu alrededor. Dicen que sigas adelante y que sonrías mientras caminas.

Por eso cuando Elsie Marley lanzó el primer reto de The Creativity Club (al que me he apuntado, como podéis imaginar) lo tuve claro. Aunque la frase no sea exactamente mía, sí que es algo que últimamente me repito a todas horas e intento repetirles también a las personas que tengo a mi alrededor:

Aunque dudes, aunque tengas un mal día, aunque te quieras replantear toda tu existencia, aunque estés en un bache, aunque a veces quieras tirar la toalla, aunque haya días en los que te tengas poca paciencia, aunque te parezca que el universo a veces se alía en tu contra: Lo estás haciendo bien.

Lo haces bien cuando te levantas todas las mañanas y luchas un día más por lo que sea que luches: por tus hijos, tu trabajo, tus pasiones o tus sueños. Lo haces bien cuando tropiezas y te levantas, y también lo haces bien cuando te quedas en el suelo un rato pensando en la mejor manera de ponerte en pie. Lo haces bien cuando dudas y lo haces bien cuando estás seguro. Lo haces bien cuando te equivocas e incluso lo haces bien cuando lo haces mal. Porque nada es blanco y negro, porque la vida no es solo una oportunidad que se pueda perder y porque cada vez que piensas en cómo mejorar algún aspecto de tu día a día, lo estás haciendo bien.

Tú lo haces bien y también lo hace bien esa persona a la que criticas o que te ha fastidiado el día. Esa persona que se ha equivocado sin querer y que no es consciente del impacto que ha tenido en ti. Esa persona que tiene sus propias batallas y que está haciendo lo que puede y haciéndolo bien.

Lo estás haciendo bien. De verdad. No dudes de ti y sigue adelante. Porque lo estás haciendo bien.

40 Comments
  • María R.
    Posted at 07:55h, 26 enero Responder

    Ay Paula como me gustan tus post que levantan el ánimo! Claro que sí, lo estamos haciendo bien! Aunque nos equivoquemos o metamos la pata sin querer.
    Un beso y ánimo a ese pompón. Verás como encuentra algo que lo motive y se anima él solito.

    • Paula
      Posted at 17:27h, 26 enero Responder

      Seguro que sí, que el friki encuentra lo suyo. No pasa nada, él también lo está haciendo bien y tiene derecho también a cometer sus errores.

      Y tú, guapa, lo haces todo súper bien 🙂 Un besote!

  • MyLittleDolçCorner
    Posted at 09:44h, 26 enero Responder

    Bon dia Paula, clar que ho fas bé. Ets una crack, molt motivadora i observadora. De mica en mica tots trobem el camí i el pompon friki també ho farà, temps al temps.

    Un Petó molt i molt gran.

    • Paula
      Posted at 17:28h, 26 enero Responder

      I tant, no pateixo. Tu també ho fas bé. Ets una súper mare i estàs fent moltes, moltes coses molt bé. A mi em costaria ser tan bona persona i tan comprensiva com tu!

    • My Little Dolç Corner
      Posted at 15:02h, 29 enero Responder

      Uff, ara ploraré!! Que estic toveta, eh!!

      Un petó.

    • Paula
      Posted at 09:07h, 02 febrero Responder

      No ploris, que ja ho tens, això! Estic tan orgullosa de tu que no sé com dir-t'ho!

  • María José
    Posted at 10:11h, 26 enero Responder

    És clar que si que ho feim bé. Cada pare/mare ho fa el millor que pot o que sap. Bé no vol dir perfecte, perquè els errors del dia a dia també són els que ens fan esser millors pares, fills, amics, companys de feina.
    I amb una mare com tu segur que el petit pompon friki trobarà els que realment el fa esforçar-se.

    • Paula
      Posted at 17:29h, 26 enero Responder

      Sí, tens raó, però com costa adonar-se que fem les coses tan bé com podem i que això ja és molt! Cada vegada estic més tranquil·la, la veritat, perquè sé que hi ha coses que poden millorar, però en general ho estic fent força bé. I tu, amb dos adolescents, ho fas encara millor!

  • La modista de Atenea
    Posted at 12:05h, 26 enero Responder

    Madre mía…tengo mucho que reflexionar…
    gracias
    muak!
    Diana

    • Paula
      Posted at 17:30h, 26 enero Responder

      A ver, reina madre, tú lo haces todo, todo, todo bien. Y lo sabes, cuqui! Un besote!

  • Mian Vich Homs
    Posted at 14:26h, 26 enero Responder

    Osties! T'asseguro que mentres et llegia he començat a sentir música d'aquelles d'apoteosi de peli!!
    Que gran ets Paula!!

    pd. passa'm el nom del teu cole…jo vull ser com aquella profa!!!

    • Paula
      Posted at 17:30h, 26 enero Responder

      No t'han entrat ganes d'envair Polònia?

      Jo estic convençuda que tu ets aquella profa. Tu sí que ets gran :¨*

    • Mian Vich Homs
      Posted at 11:30h, 28 enero Responder

      Polònia només???!!!
      Ai floreta, a mi encara em queda molt per aprendre per ser aquella profa…però en tinc moltes ganes! De fet, amb el temps me n'adono que jo també ho estic fent bé i mentres ells aprenen, jo aprenc. I no parlo només de ciència…que de fet és el de menys.

    • Paula
      Posted at 14:29h, 28 enero Responder

      I tant… La ciència es pot aprendre en qualsevol moment de la vida. El més important és tota la resta… De vegades fa una mica de vertígen veure que tens aquesta responsabilitat, no?

  • Wasel Wasel
    Posted at 15:55h, 26 enero Responder

    Muy inspirador este post, me ha encantado Paula. Creo que tienes mucha razón en todo lo que dices, en que hay que saber perdonar (que la mayoría de las veces nadie se equivoca a propósito) y que en general, hay que pensar que lo hacemos bien 😉

    • Paula
      Posted at 17:32h, 26 enero Responder

      No te imaginas lo que me ha costado perdonar algunas cosas en mi vida. Siempre he pensado que no soy rencorosa, pero tenía un montón de cosas ahí enquistadas que me hacían daño cada vez que las pensaba. Y lo peor de todo es que a quien menos perdonaba era a mí misma (y a la gente que más quiero!) así que esta tontería, que es un poco de cajón, a mí me ha cambiado la vida. Y tú, guapa, haces muchas cosas y muy bien, ya lo sabes!

  • My Messy Place
    Posted at 16:43h, 26 enero Responder

    Qué gran comunicador es Xosé, ¿verdad? Y felicidades por hacerlo bien, sigue así.

    • Paula
      Posted at 17:34h, 26 enero Responder

      Sí 🙂 Xosé es un crack. Es gracioso, es divertido, te mueres de la risa con sus batallitas, pero además sabe de lo que habla. Siempre, siempre es un placer estar con él.

      Además, creo que debe de ser la persona que más gente conoce en todo el mundo. A veces encuentro conocidos comunes de sectores totalmente diferentes. Es una pasada.

    • My Messy Place
      Posted at 14:53h, 27 enero Responder

      Sí, es verdad. En mi caso, soy del mismo sector ;).

    • Paula
      Posted at 23:00h, 27 enero Responder

      Huy, del mismo sector… ¿Y tenemos el placer de conocernos? Qué intriga…

  • Sònia Layola
    Posted at 20:12h, 26 enero Responder

    Pues sí, lo estáis haciendo bien. Y ciertamente una profesora maravillosa, excepcional diría. Que sabiduría la de cogerte las manos y mencionarte estas palabras. Yo también recuerdo al director de la escuela donde cambié al mayor sólo por dos años y cuando me dijo viendo todas mis dudas: "tu sólo preocúpate de que entre aquí". Evidentemente, fue la mejor escuela de todas. Ciertamente tampoco nos equivocamos a propósito. Podríamos hacer las cosas mejor sin duda, pero de nada sirve pensar y si hubiera y si…porque en realidad no sabemos qué pasaría, ni qué hubiera pasado. Ya sabes que mi mayor es como el tuyo: brillante, genial, pero con una cultura del esfuerzo inexistente y ahora con la adolescencia además desafiante. Estamos al limite del fracaso. Pero lo hacemos lo mejor que podemos y sabemos. Y cuando recupero con él las charlas que tanto me gustaban con esa chispa en los ojos que resalta sus preciosos ojos mientras de golpe menciona como si nada a Teseo, pienso, no lo estamos haciendo tan mal. Gracias por este post bonita, me ha ido muy bien. Un beso

    • Paula
      Posted at 23:02h, 27 enero Responder

      Claro que lo hacemos bien. Y tenemos hijos estupendos y especiales, por un motivo o por otro. Pero es tan humano tener dudas… Y por eso siempre va bien que alguien nos coja la mano, así no perdemos nunca la perspectiva. Besos enormes para ti y para tu príncipe y tu princesa!

  • Mabel
    Posted at 22:32h, 26 enero Responder

    M'ha encantat el post! realment m'ha agradat molt! m'encantaria saber aplicar-me la frase "HO FAIG BÉ" i és que com a indecisa i insegura de mena, sovint necessito pensar que allò que estic fent o decidint ho estic fent bé. Intentaré aplicar-me aquesta frase perquè pensar que fas les coses bé és una gran manera d'entendre i de viure la vida! També és ben veritat que quan t'equivoques no ho fas a próposit…ara bé penso que aquesta premisa no es pot fer servir sempre amb tot i amb tothom…perquè si bé és cert potser la primera vegada que fas alguna cosa algú no ho fas a pròpisit, ni potser la segona o fins hi tot si m'apures les 10 següents…però quan sistemàticament hi ha gent que repeteix una conducta que sap que causa malestar en un altre… digue'm exceptica però em costa molt pensar que no hi havia cap intencionalitat!
    Gràcies pel post HO FAS BÉ! molt bé! me n'alegro de llegir el teu bloc, perquè sens dubte avui me'n aniré a dormir d'una altra manera!
    HO FAS BÉ, HO FAIG BÉ… HO FEM BÉ!
    http://aventuresidesventuresdels30.blogspot.com.es/

    • Paula
      Posted at 23:05h, 27 enero Responder

      Jo sóc una cagadubtes. I sóc de les que necessiten molta xarxa de seguretat abans de decidir qualsevol cosa. Però què vols que et digui? Triï el que triï, triaré bé. I res és tan greu que no es pugui desfer. I tothom fica la pota de tant en tant.

      Pel que fa a la gent que sistemàticament repeteix conductes quan sap que molesta… això no és equivocar-se. Però hi ha gent que repeteix conductes perquè mai els hem dit que ens molesten o que això no es fa així. De vegades volem que la gent es llegeixi la ment!

      Ho fas molt bé, Mabel 🙂

  • Koki
    Posted at 00:17h, 27 enero Responder

    Paula, qué post más maravilloso, desde la primera palabra hasta la última. Creo que lo voy a releer cada vez que me dé un bajoncillo de ánimo.
    Besos enormes!

    • Paula
      Posted at 23:07h, 27 enero Responder

      Ay, muchas gracias! No sabes la ilusión que me hace que me lo digas. Un beso enorme… y meto un abrazo también en el paquete.

  • glaramknits
    Posted at 06:03h, 27 enero Responder

    Gracias. A mi también me hacía falta escucharlo

    • Paula
      Posted at 23:07h, 27 enero Responder

      De nada! Creo que a todos nos hace falta decírnoslo. Besos!

  • Marona
    Posted at 09:04h, 27 enero Responder

    Jo, muchas gracias por este post, aunque yo no sé si te voy a perdonar haberme hecho llorar ya por la mañana ;-P Por cierto también estoy haciendo el reto creativo, pero en privado, que no me ha dado tiempo de hacer los deberes para hoy 🙂

    • Paula
      Posted at 23:08h, 27 enero Responder

      Perdóname, anda. Y ya hablaremos del reto creativo. A mí me pone un poco nerviosa… Un beso gordo, gordo, gordo, para los tres.

  • Charo Murciano
    Posted at 19:31h, 28 enero Responder

    Tu si que lo haces bien, y además nos haces ver que todo parece mucho más sencillo de lo que creemos. A veces se me pasan las entradas de una u otra porque vivo en el limbo, pero otras veces, como hoy, me encuentro con joyas. Que suerte el haber pasado por aquí. Un besazo pompona, te lo mereces.

    • Paula
      Posted at 22:11h, 28 enero Responder

      Un besazo para ti, preciosa. Mil gracias por esas cosas tan bonitas que me dices.

  • Maite
    Posted at 11:20h, 01 febrero Responder

    Emoción
    Gracias
    Gran abrazo

    • Paula
      Posted at 09:08h, 02 febrero Responder

      Gracias a ti, guapa. Un beso enorme!

  • Mer
    Posted at 12:44h, 03 febrero Responder

    ¡Qué entrada más inspiradora! (tanto que yo también me puse e hice mi póster con mi frase). Es la primera vez que te comento, pero que sepas que me encanta leerte, siempre 😀

    • Paula
      Posted at 10:16h, 06 febrero Responder

      ¡Muchas gracias! Me encanta tu frase, creo que es una de las que también tengo que repetirme constantemente, especialmente cuando hago cosas que me dan miedo y a las que les anticipo un mal resultado 🙂 Un beso y mil gracias por estar ahí (y por haberte atrevido a comentar!)

  • gcrueda
    Posted at 14:40h, 14 febrero Responder

    Pues me ha venido muy bien esta entrada en este mismo momento, gracias!

    • Paula
      Posted at 22:25h, 16 febrero Responder

      Gracias a ti por pasar por aquí. Y me alegra muchísimo que te haya servido!

  • Cosas de Infantas
    Posted at 07:40h, 24 febrero Responder

    No te conocía y me ha encantado tu blog. No veas lo bien que me viene esta entrada de hoy porque estoy en uno de esos días (esos no, los otros) en los que me pregunt0 "¿lo estoy haciendo bien?". Muchas gracias

    • Paula
      Posted at 10:42h, 26 febrero Responder

      Me alegra que te haya servido. Yo tengo varios de esos días al mes y entonces respiro hondo y me digo que claro que sí 🙂 Un beso!

Post A Comment

Este sitio usa Akismet para reducir el spam. Aprende cómo se procesan los datos de tus comentarios.